Once in a year self treat.

Good evening.

I just got home. Went to my favorite salon today so I could treat myself. I wanna embrace the new year to come with a positive life, embracing whatever the year may bring and of course new look!

When I say new look, I was referring to my hair. This year, April specifically I started going to the salon and asked the hairstylist to dye my hair. I chose the "safe" color, the common hair color and that's gonna be Ash Blonde. So for a change, I told myself "I can be who I wanna be. I can decide on my own now without asking approval from the others, and so I changed my hair color from "Ash Blonde" to "Green". Ombre style! So excitedddddd.

Since it's already late, I wasn't able to see the changes so I'm looking forward for tomorrow. Surprised me! Ha! (Let me tell you the story why I went home late. I arrived at the salon at 1PM. I waited for my turn until 5PM since they received a lot of customers due to Christmas Party. Since I'm not in a hurry I told them to prioritize the others. Patience, I must.

And since I waited for how many hours and since they're aware that I just got out from my shift, they gave me coffee. Thanks to that, I'm still awake.

I also asked them to color my nails, Tan since it's kind of cute and clean color. And I've been so obsessed with this color lately.

Good thing I am prepared and I brought my book with me. It's called "My heart and the other black holes". This book discussed a very sensitive issue - Suicidal attempts.

I am a big fan of Japanese food so without second thought I went and ate at Tokyo-Tokyo, Market-Market. What's so good about today? Dude, I bought 1 bottle of wine.

I was also kind of hoping that I could watch Star Wars: The Force Awakens but due to some sudden changes, I wasn't able to go to Rockwell Power Plant. That's the saddest part. Kidding, I could watch it tomorrow before the AMDOCS Christmas Party starts or after that.

I wanna sleep.Good night!

Love,
L xx

To my newly wedded buddy.

This letter is for my Kuya,

I am so glad that you found your Forever. I am so glad that you will be having your little princess or your little basketball player son soon. I still hope it's a girl tho. Hehe

Sorry I wasn't able to attend to your wedding. But if only I am available that day, of course I will be there. First name on the list and that's for sure.

We've been friends for almost 5 years now and there's no changes still. Goals, they said. You're married now and soon to be daddy. Mas magiging busy ka na lalo kahit wala ka naman ginagawa talaga, mahiya ka naman ke Misis. lol

And after months of planning, finally this happened.

Sharing you guys what me and kuya usually do.

La Lola Churros; I've been wanting to try this but I'm kind of worried that I may not like it. Thanks to my buddy for telling me to try since he'll also eat if I didn't like it. It wasn't so bad actually, just don't more.

After watching "The Mockingjay" we ate since we are hungry af. He told me he wanted to try "The Pepper Lunch" since I've been posting a lot of it lately. Hahaha, inggitero nga kasi.

This was taken before the movie starts. 

Since he smoked a lot every available time, we have to go outside. Hahaha, Tas sabi nya "Bunso tayo ka dyan, picturan kita. O diba para ka lang nasa ibang bansa." HAHAHA

Outside Power Plant Rockwell. My favorite place. So classy, so calm.

A day in the museum

A day in the Museum.

Dahil sa APEC nagdecide sila na i-open yung Museum and for free. The original plan was to open it Monday-Saturday and they extended it until Sunday.

Supposed to be that Saturday din ang punta namin kasi ang sabi hanggang Saturday lang sya. Pero dahil may biglaang lakad din kami and since na extend sya ni-reschedule namin sya and we went there nung Sunday instead.

Over-all, nakaka-proud din na kasi andami din mga makabuluhang bagay na pwede mo makita doon. From historical paintings, sculptures and artifacts.

It's kind of disappointing since yung ibang rooms ay closed and my eyes wanted more.

Anyway, so here are some of the pictures my friend took. Enjoy!

Love lots,
L xx

Lights & Music.

Good evening. Good morning.

Just got home from Ayala. I've been wanting to go there ever since and so when I heard that it's up, I asked my friends if we could go there and we did. When we got there it's kind of early actually no shows, no lights yet so we decided to stroll around, took pictures.

And I heard a loud noise and I know it'll start anytime. And so I immediately pull them so we can join the crowd.

Colorful lights and the music. For the first time, my eyes were satisfied. I can't hide my happiness. I'm like the kid next to me who kept on saying "WOW", "Pretty", "Amazing". If you could check the video that I posted on my IG, FB or even in Twitter you would hear me. Trust me. No kidding!

Due to some preparations for the upcoming APEC, the show only lasted for 5-8minutes.

And since we don't wanna go home right away, we went to Greenbelt, we ate and at exactly 12 we all decided to go home.

I don't wanna forget this so I am posting it here.

Love,

L xx

I saw him.

I saw him today. I saw him. I cannot touch him, I can't go near him.

His mom uploaded pictures. I saw him there. His sister posted a picture of them. I saw him.

I saw him. I saw him. He wore this dope batman shirt that I gave him. Silly, it makes me happy. It makes me sad at the same time. That weird feeling, mixed emotions. His long hair that covers his innocent face. I hated it back then when even an inch of his hair falls.

I don't know if he's happy or not. Why do I care? Who am I to announce it to the world? I should mind my own. I should worry my own happiness.

But then I shed a tear.

Somewhere.

Good morning, NOT!

2 days absent and I just don't wanna go to work, probably lost my motivation and a courage to stand up, take a bath and walk.

Since I am doing absolutely nothing I decided to clean our room. Fixed my closet and ate. After that I decided to put all my old stuff back to my new washed wallet.

So I was putting  my cards (atm, s&r membership card, medicard, cebuana, pag-ibig card), money, book receipts (I am actually collecting book receipts from Fullybooked since I want to avail their lifetime discount card and nakaka-8k palang ako, kelangan umabot ng 15k). Didn't know that I still have his pictures. I thought I left it at home. So I saw these pictures, this familiar face, this guy that I once knew. This guy that I used to love, I used to adore. This guy that I once praised and loved every imperfections of him.

I can throw it but I couldn't. Something's telling me not to. Some of me tells me that someday he'll be back but I know that's never ever gonna happen again. But what's the point of saving all of it?

[Will Grayson, Will Grayson]

Review...

Will Grayson, Will Grayson. Okay, so as we all know, this book was written by John Green and David Levithan. Imagine, 2 brilliant authors in one book. And I am beyond excited when I started reading the book.

So going back, here's my opinion for this book.

1. Funny, RUDE and original - Well they are actually not kidding.

2. First 2-3 chapters and I was lost. Lol seriously!! I didn't noticed, okay? I thought I am still with the first Will Grayson. And I realized, I'm not. 

3. It excites me when Will Grayson finally meet Will Grayson.It's like, John Green meet David Levithan for the first time. Magical! 

4. This book didn't bore me. It's funny, funny, funny. 

5. This book made me cried a little, this for the last part of the book. Friendship, love, respect.

This book taught me 6 things:

1. Curses! (Fuck, motherfucker, shit and too many to mention)

2. Be gay, be awesome and be fabulous!

3. Accept and respect every gender here on earth. If they chose to be gay, let them be!

4. Appreciate your friends. Say thank you, Sometimes they're doing you a favor without you realizing it.

5. Be a robot, don't show feelings! It's a trap!

6. Don't fucking care. Don't give a fuck!

I dreamed a dream

I don't dream a lot, I don't usually get nightmares, I don't usually dream something strange.

I woke up, just seconds ago and I have to post it here so I can explain every details.

So in my dream, I saw how I die. I saw Him. Yes I shouldn't be scared because He's there waiting for me, but I am.

The story was about me visiting a friend, I never saw him, a not familiar face but I know he's my friend. He believes in God, he's kinda old, he has a small house with flowers everywhere.

So I went there, can no longer remember how I got there. I went to his garden, and I picked up some flowers. And I had this strange feelings that somethings not right. So i went upstairs, put the flowers on the altar, offered it to His table. And that friend stared at me, didn't say a word but he's eyes talking and telling me "that it is okay.", "gonna miss you", "He's here, waiting for you". and he went outside of the house.

And I followed him, and my friend stared at me again, putting his hands on his mouth, shocked and when I looked back, I saw the house burning. Everything in slow motion and I saw Him, I saw the God.  He reached out a hand, He's there to pick me up. And while He's walking, I told Him "Lord, natatakot po ako" and He smiled and all of a sudden we are flying, I'm seeing clouds that time. And while we are still flying, I remember everyone, my family, my friends, Everyone who caused me pain this year. And I told Him, "Mukang di pa po ako handa."

And I woke up. Everything bout that dream was real. Legit.

Is it possible? Is it what they call, premonition?

[PS, I still love you]

This review is for the book below.

PS, I still love you.

I just finished reading the book and everything about it is perfect.

Lara Jean: A sweet 16 years old girl. Loves her family so much. A girl who loves to bake cookies and cake. A girl who's only wish is to be someone's number 1 girl.

Peter Kavinsky: Everyone's dream guy, athletic, always cuss, He's getting cute whenever he feels jealous.

How they ended up being together was unexpected. First about the letter that was accidentally sent back to every boy he loved before. Second time was Lara Jean kissed him on the hallway because of Josh. It's also about the contract, they're supposed to be pretending and as time goes by, they fell for each other.

I fell inlove in Peter's character everytime he calls Lara Jean "Covey". I love it when he stood up for Lara Jean (scandal). I ike it when Peter admitted that Lara Jean drives him crazy. And they're both cute when they argue and fight and how Peter tells him "Let's not fight anymore.". When Peter shows jealousy when Josh or John was with Lara Jean. I fell inlove with Peter on how he fought back to be with Lara Jean and proved to her that she's the only girl special to him.

The ex-bestfriends revelation or confession as well. I thought that will affect the story but it didn't and it made me very happy. I admit that I also fell inlove with John's character. He came at the wrong time, but if Peter and Lara Jean won't stay inlove long enough, I would probably vote for John. There's a connection between them and I know they have feelings for each other however Peter came in Lara Jean's life first and she fell inlove with Peter FIRST. Still a Team Peter, of course but what about John? CAN YOU BE MINE INSTEAD, JOHNNY? 😻😹

But overall I'm gonna rate this book 5 ⭐⭐⭐⭐⭐ for making me remember how it feels like to be inlove and to be loved again.

I also noticed, some of the lines at the book it seems that I read it from abother book tho.

Friends are also Family [Housemates]

FROM LEFT TO RIGHT
Jen(She's like my sister and the sweetest), Me, Jenny(We all call her the legal wife), Darwin (The only man at home. lol), Mark (Always the short tempered, peace), Julius (Oh no, it's not typo error. That's the correct spelling of his name.) and Alex (Always the GGSS. Hahaha)

Smile guys, minsan nalang tayo makompleto

While waiting sa aming order. [Kenny Rogers]

Housemates!

Wondering who they are? They are my friends. These people are the most awesome, funny, understanding human being that I've met (aside from my College buddies). Again, I am forever thankful for these bitchezz. Let me tell you why.

These people embraced me at times when I needed affection, understanding back when I was still fragile or a crying baby. These people served as my family when I cannot personally tell my real family what I am going through. When I was crying every midnight, they sit beside me, listened, gave me water and tissue and made me laugh even if it doesn't really help at all. When my body and mind no longer motivates me to go to work, well they always forced me to go to work and there are also times that they just let me cry, let me sleep inside my room. They also helped me, they always distract me which is also kinda effective. We went jogging every night back then, went to the mall, ate outside and invited me to go to the bar and drink a little amount of beer or 1-2 bottles of Tanduay Ice. My point is, these bitchez never leave my side even my life is a roller coaster.

PS,

Best thing about these people, they always treat me with pizza. *WINK*

Hello, HALO.

I would like to change the topic that I am usually posting here. This is one is about work. So yeah, this is my first job ever. And I am working in Sutherland Global Services (SGS) for almost 1 year or (1 year and 7 months, to be specific). At tumagal ako sa isang account and that would be under AT&T. Sayang kasi yung account na to.

Kaso sabi nga nila, nothing is permanent in this world except change at naniniwala din ako sa kasabihan na "kapag nawala, may darating na bago" (double meaning 'to) and totoo naman yun kasi nawala man ang account na minahal ko, di naman kami binitawan may pinalit lang na ibang trabaho.

Ito na yun, trained na din ako dito sa account na to before. Kaso di lang natapos kasi nga may issue lang. So ngayon, binalik na ulit ako, tinrain ulit ako at mga kasamahan ko para sa panibagong account. Isang linggo palang kami nagttrain sa bagong account na 'to. 2 linggo pa tas live na kami, magte-take na din ulit kami ng calls. Sana lang di masyadong queueing, Juice Colored.

Anyway, since may bago kelangan tanggapin. Sana magtuoy-tuloy na to. At kaya ko din tinaggap yung account kasi para bago lahat, diba? So ayon lang. Bye naaaa!

One day, One guy.

Hindi ko alam kung hanggang kelan. Gusto ko lang malaman mo na iniyakan na naman kita. Kahit ako di ko din inexpect pati mga kasama ko sa bahay nag-aalala sakin.

Promise hindi ko tiningnan pictures mo, hindi ako nagstalk sa iyo or sa inyo, NOPE. Nakahiga lang ako, nadaan ka na naman sa isipan ko tas boom!

Pero nung araw din na yun, may isang taong nag-effort na pasiyahin ako. Yung taong nakinig sakin habang nagkukwento ako, yung taong nagccomfort sakin, yung taong mas gusto akong nakangiti at nakatawa. Narealized ko nakabuti din pala. Kasi dun ko nalaman na may taong handa gawin lahat para mawala yung sakit na naramdaman ko.

Love lang, wag Love na Love.

It's okay to love but please, NOT too much. Trust me, it will hurt you to the point that you just wanna end your life. I almost did it, dude. Sounds corny, unbelievable and STUPID but yes, it crossed my mind for so many times.

It's been 3 months and 12 days (lol, yes I'm still counting days) but I still remember everything. I still hear him say those words, words that broke my heart into pieces. Everyday, those memories it's haunting me and it's hard, can't think of something that will divert my attention. I can still remember everything about it, I can still remember how I became alone, careless, frustrated, mad and unhappy.

Everyday is a challenge. You have to pretend you're good even if it kills you every night. You have to be happy so it won't affect the people who sorrounds you. You have to be very busy even if your mind, hands, body are tired. You need to be a pretender, an artist.

While I'm still in the process and still healing, I can say I learned something.

1. Never love too much.

2. Never put a temporary guy on your priority list.

3. Never get too attached.

4. Just go with the flow. Best relationships are unexpected, not planned. It's too early to plan for your future.

5. Communication, Honesty, loyalty is a MUST.

So I guess, that's it for tonight.

Good night world. ★☆★

Ang sabi ng Bigo #12

Dear Love,

Nag-usap kami, not personally but through chat. Sa huli ako pa din nag-reach out ako pa din gumawa ng effort. Choice ko yun.

At first medyo normal lang ang conversation. Ang kelangan ko lang talaga yung charger ko. And it got to the point na medyo serious at naisinggit namin yung issue namin. I asked him questions and he answered some of it. Pero madami pa din akong tanong. Yes, madami pa akong tanong. Inaasahan ko na ang magiging sagot nya sa ibang tanong ko.

Masakit kasi inamin nya sakin na andon na sila sa point na medyo pinapakilala na sya ng girl sa family nya specially to her parents and it hurts kasi yun ang di ko naibigay sa kanya sa loob ng 4 na taon. Yes kilala sya ng mom ko, sisters ko and some of my relatives but not my dad. He told me na he's willing that time pero sabi nya nga "walang bago". I cannot blame him don, pero planado na kung kelan ko sya ipapakilala, it was supposed to be a birthday gift it's just that he didn't wait for the right time.

Mas masakit din sakin na hingin nya sakin yung pabor na wag ko nang awayin yung girl. I was never honest on that part. Pero sabi kelan ko ba sya inaway? Sa lahat ng message ko sa babae, never ko sya minura. As in, NEVER. Siguro nasabi ko na "tangina lang diba?" pero di ko sinabi na "tangina nyong dalawa". Siguro nasabi ko yung mga salitang ang "kapal nyo. bitch mo" but that's it. Pero hindi mo sakin maalis na hindi ko sya awayin at di ako magalit sa kanya at sayo. Sana kahit yun man lang wag mo na ipagkait sakin kasi karapatan ko yun. After all, ako ang sobrang nasaktan at sobrang naapektuhan at yun lang ang way ko para di ako sumabog.

Kung tatanungin mo ako ngayon kung anong nararamdaman ko. Sasabihin ko sayo yung totoo. Galit ako. Oo hindi ko maipakita sayo pero nagagalit din ako. Siguro yung babae ramdam nya yung galit ko pero wala syang choice kundi tanggapin yun at wala ka din choice kundi tanggapin yon. Nagagalit ako sayo sa pag-iwan mo sakin. Nagagalit ako sayo kasi binigay ko lahat pero hindi pa din ako naging sapat sayo. Nagagalit ako kasi lahat ng mga sinabi mo sakin dati, hindi mo tinupad. Nagagalit ako sayo kasi sinira mo lahat. Nagagalit ako kasi dahil sayo sobrang nag-iba ang pananaw ko sa salitang LOVE, dahil sayo natatakot na ako magmahal, magtiwala, masaktan kasi nakakadala. Nagagalit ako kasi pati AKO sinira mo at hanggang ngayon, parang di ko na kaya gawing buo ang sarili ko. Nagagalit ako sa kanya una kasi dumating sya sa buhay mo. Nagagalit ako sa kanya kasi alam nyang may "ikaw at ako" pero pinilit nyang pumasok sa eksena. Nagagalit ako sa kanya kasi kahit alam nyang mali pumatol sya. Nagagalit ako sa kanya kasi kahit pang ikaw ang kadalasan mag-initiate ng mga bagay-bagay kung alam nya na tayo at kung matino at hindi lang din talaga sya malandi iiwas sya pero hindi kasi ang dating sakin naging go signal nya pa yun para patulan ka at para ituloy nya pa yung ginagawa nyang paglapit sayo. At ang dating sakin, intensyon nya na yun una palang. Kahit anong sabihin mo at kahit anong paliwag gawin nyo, ganon ang tingin ng tao.

SANA sa huling pabor na hinihingi ko sana matupad mo. Kung may konting kahihiyan at konting halaga yung feelings ko, sana this time i-consider mo. Oo, nireready ko na sarili ko na baka next week lang kayo na, kilala na sya ng fam at ikakasal na kayo. Pero konting tulong na din sakin kasi di pa ako naghheal. Kaya sana, sana wag nyo akong biglain. Kasi sa totoo lang, nahihirapan ako mag move forward lalo na kapag madami akong nakikita at naririnig na mga bagay na may kinalaman sa inyo.

Pinipilit ko maging masaya para sa inyong dalawa. Slowly, natatanggap ko na. Lagi ko na nireremind sarili ko na "Masaya na sya. Mahal nya yun. Di mo na mababago yun. Hayaan mo na sila at magfocus ka sa kung anong meron ka."

Iniyak ko na lahat kahapon. Sabi ko kay Lord "Pagod na po ako. Suko na ako. Di ko kaya challenge nyo. Sorry. Kayo na po ang bahala. Kung anong plano nyo sakin at sa amin, kayo na bahala. Gusto ko lang po maging masaya. Tanggalin nyo po sakin ang takot na magmahal at magtiwala ulit". at sa gabi kapag nagdadasal ako, sinasama ko yan sa dasal ko.

Ang sabi ng Bigo #11

Dear Love,

Miss na miss na miss na kita. Ngayon, wala na naman akong ginawa kundi ang iyakan ka. Wala na naman akong ginawa kundi yung isipin ka. Wala na naman akong ginaaa kundi alalahanin ka.

Yes, umiyak na naman ako. Di ko alam gagawin ko. Sabi nila para daw mapabilis ang pagmmove on, dapat daw walang communication, dat daw walang picture sa phone, dapat daw binibura ang number pero nagawa ko naman na yun pero bat ganon pa din? Oo, may iba pang pics na natira sa phone ko pero I swear iniiwasan king tingnan ang isang buong album na yun. Pero bakit ganon? Sabi din nila, isipin ko na lang masasayang bagay para kahit papaano maisip ko na kahit ganon nangyari satin may mga masasayang bagay pa din ako maaalala tungkol aayo. Meron naman nagsasabi na isipin ko daw mga masamang ginawa mo, mga kasalanan mo sakin para magalit ako sayo at para yung love na natitira, mapalitan ng galit.

Sinubukan ko magalit sayo, sinubukan ko alalahin lahat ng mga kasalanan mo pero sa huli lumalambot pa din puso ko pahdating sayo. Sa huli parang ako pa din lugi, para ko pa din niloloko sarili ko.

Kinausap ko si Lord ngayon, sabi ko sa kanya sana mawala na yung love ko sayo, sana makalimot yung puso ko at sana bigyan nya ako ng taong magsasalo sakin, hindi man yung magiging boyfriend ko pero yung taong magccomfort sakin, yung tipong dadating para kahit papano makalimutan at mabaling sa ibang tao atensyon ko kagaya ng binigay nya sayo.

Sa totoo lang, di ko na kaya yung sakit. Mahirap gumawa ng mga bagay bagay para makalimot. Akala nila masaya ako, pero hindi. Hindi pa talaga. 

Ang sabi ng Bigo #10

Dear Lala,

Hey. How are you? It's been months. Good ka na ba o ganon pa din?

I guess not. Alam ko na may mga times na nagtatapang-tapangan ka lang, pero kilala kita. Walang ibang nakakakilala sayo kundi ako lang din. Alam ko na mahirap pa din, alam ko na hanggang ngayon kahit anong mabalitaan mo sa kanya, tungkol sa kanila nasasaktan ka pa din, naapektuhan ka pa din. Ganon talaga siguro, kasi nga di ko man aminin sa kanila alam ko ang sagot mahal mo pa din sya. May feelings ka pa din sa kanya. Isang factor din yan kung bakit nasasaktan ka pa din. Di naman kita masisisi kung bat ganon na lang ang pagkapit sa kanya kahit na nasasaktan ka na ng sobra. Siguro dahil lahat ng plano mo sa buhay sinama mo sya dun. Siguro dahil umaasa ka na babalik yung dating sya na kasabay ng pagbalik nya na yun, babalik din sya sayo. Yung lalapit ulit sya sayo at hihingin ulit ang puso mo. Pero naisip mo na baka kapag dunating man yung araw na yun, iba na pala takbo ng isip nya. Baka sa araw na yun malalim na din yung feelings nya sa isa. Na baka isang beses bumalik sya hindi para magkabalikan kayo kundi para ibigay yung sagot na matagal mo na gusto marinig. Na baka sa pagabalik nya na yun, wala ka na aasahan pa?? Pwedeng ganon ang mangyari, pwedeng hindi. Pero Lala, lagi mo ireready sarili mo sa mga bagay bagay na pwedeng mangyari.

Napagdaanan mo na to dati, pero kinaya mo din. Oo sa lahat ito ang pinakamasakit kasi sobrang di mo inasahan na akala mo kayo na talaga, na akala mo sya na at kasi akala mo ibang iba sya pero wala e, siguro di mo sya ganon ka kilala. Pero kaya mo yan, wag mo madaliin lahat. Wag mo pwersahin lahat. Dahan dahan dapat. Kapag naaalala mo sya at namimiss mo sya tas wala ka magawa, iiyak mo lang. Ilabas mo lang yan. After 25-30 mins siguro titigil din yan luha mo. Kapag nasasaktan ka at madami ka naiisip na mga ginagawa nila, kausapin mo si Lord. Nakikinig sya, dadamayan ka nya. Iiyak mo lang lahat, kausapin mo sya. Di mo man sya makita pero mararamdaman mong tinutulungan ka nya. Pagagaanin nya loob mo. Buburahin nya naiisip mo. Kaya mo yan, basta tulungan mo din sarili mo pa lalo, alam ko sinusubukan mo pero konti pa. Okay?

Lagi kang ngingiti, maging masaya ka lagi. Wag ka papaapekto sa kanila. Wag mo pababayaan sarili mo. Dati di ka naman nainom pero gingawa mo kasi ayaw nya ng perpekto. Di mo dapat sinisira buhay mo sa kanya. Kung ayaw nya, wag. Di mo kelangan baguhin sarili mo para sa kanya.

Kaya mo yan. Okay? Alam ko kaya mo.

Ang sabi ng Bigo #9

Dear Love,

Kanina minessage ako ng kaibigan nya. Sinabi sakin na magkasama sila. Ako di ko na inaasahan na marinig pa side nya pero andun na so go na lang

Di ko na masyado maalala yung eksaktong sinabi pero ang dating sakin ay parang ako pa ang nasisisi kasi pinangunahan ko sya. Na ako pa nagsabi sa mga kaibigan at magulang or pamilya nya sa totoong nangyayari samin. Kung di ko sinabi yun, sigurado ako baka lumipas na ang 5 months di nya pa din masasabi yun. Anong gusto nya gawin ko? Magpanggap na kami pa, na good pa kami tas sya nagpapapakasaya kasama yung isa? Anong gusto nyang gawin at sabihin ko kapag hinahanap sya ng pamilya nya sakin? Okay lang sa kanya na ako na magsuffer or magpanggap basta sya nagagawa nya lahat ng gusto nya dun sa isa. Unfair sakin.

Sabi nya he feels sorry. Wow. Nope. Hindi. Kasi kung yun man naramdaman mo sana habang maaga tinigil mo na. Na sana habang maaga ginawa mo na yung tama but you didn't. Where's the sincerity??? Sabi nya pa sinubukan nya daw layuan yung babae. Nope, Hindi mo sinubukan. Alam ko kapag sinusubukan mo. Alam ko kapag ginagawa mo. Dati naalala ko nung tayo pa nung may pinagsiselosan ako, jung sinabi ko iwasan mo. Ginawa mo. Ngayon sa babaeng to, hindi. Never mo ginawa.Mas iniisip mo feelings nya kesa sakin. Kaya nung sinabi mong sinubukan mo, di ako naniniwala. Kahit konting effort hindi mo ginawa. Gusto nya pa ng time. Di ba dapat ako ang nanghihingi nyan? Di ba dapat ako ang nagdedemand nyan??

Tas nakakainis pa kasi nagmessage ako sayo, dinadaan nya pa sa kaibigan nya. Tangena, nasaan ang balls mo? Gagawa ka ng kasalanan di mo kaya panindigan? DUWAG mo!

Sa sobrang galit ko minessage ko sya. Lahat ng mga bagay na hindi ko nasabi nailabas ko tas ito lang matatanggap ko. "Anna naaawa ako sayo sa ginagwa ko sayo. Alam ko di k maniniwala kasi di ko napapanindigan mga salita ko. Pero kkausapin kita kapag kaya ko n sabihin lahat. :( sorry talaga kung lagi kita iniiwasan mkausap. Stay healthy."

Anong gusto mo gawin ko? Maghintay na naman ako?? Hanggang kelan?

Ang sabi ng Bigo #8

Dear Love,

Good morning! Hi, ako na naman. Sawa ka na ba sa paulit-ulit kong drama? Sorry naman.

Natutuwa ako, naging ako ngayong umaga tas pag-open ng twitter ko, binura ko na agad yung messages namin sa Twitter. Yung message ko sa kanya napinost ko sa Diary # 7 ko na hanggang ngayon wala pa din reply. Grabe no? Sobrang ngayon ko lang narealized na, wala na talaga syang pake sakin, kahit magreply man lang sana sya na "Ikaw din mag-iingat ka" o kaya "sorry" yung sincere sana pero wala. Tama nga ako, sobrang basura ko na sa paningin nya. So nakikipagtalo na nama ako sa sarili ko na, bakit ko pa binibigyan ng impprtansya tong tao na to, ano pang inaasahan ko sa kanya. Di na magbabago yun. Nakakalungkot man, pero hindi na maibabalik yung dating sya. Tanggapin na lang natin.

Ngayon ko lang naisip na sana nung sinabi nya na nagccheat sya at nung araw na pinigilan nya ako na wag umalis, sana that time, umalis nalang talaga ako. Na sana di na ako nag extend. Na sana pati yung konting pride na yun, sana di ko ginamit sa kanya na sana tinira ko na lang sakin kasi yun na lang meron ako nung time na yun. Siguro kasi that time, umaasa ako na gagawin nya yung tama.

Earlier today, binura ko na messages namin sa twitter, next step: Un-follow. Yes, naisip ko na masyado ako updated sa twitter at nabibigyan ko sya ng clue sa mga buhay buhay at ganap at kalagayan ko lalo na sa mga nararamdaman ko. Kasi for sure naman, di nya man direkta bisitahin twitter account ko, mababasa nya mga post ko sa dashboard nya. Gusto ko din maramdaman nya yung feeling na laging nag-iisip na ano nakayang ginagawa nya. Gusto ko sya ma curious, gusto ko tanungin nya sarili nya na, kamusta na kaya si Anna. Ano na kaya itsura nya, ano na kaya ginagawa nya ngayon. Lastly, ginawa ko private account ko. At least diba mapipigilan ko na rin sarili ko sa pagvview ng account nya kasi alam ko nakaprivate din yun. Kahit pa icheck ko yun, wala ako makikita. Siguro kaya di ko sya ma-unfollow dati, kasi lagi ko chinicheck account nya. Kasi sa twitter nya, andon pa yung mga pictures ko. Hanggat di nya binubura yun, umaasa lang ako na kahit papaano, gusto nya pa din na may maalala sya sakin. Ayaw ko na magkaron ng komunikasyon sa kanya. Ayaw ko muna sya isipin. Sabi ko nga, kelangan ko muna turuan puso ko magalit sa kanya, sa lahat ng kalokohn nya, sa lahat ng ginawa nya. Pagod na din ako. Pagod na ako na ako lagi gumawa ng way para magkaron ng communication, pagod na ako na pati sarili ko kelangan ko paasahin, na pati sarili ko kelangan ko saktan.

And isa pa, nakapagdecide na ako na di na ako sasama sa Baler. Para saan pa diba? I know na request yun ng family nya pero kapag ginawa ko yun, for sure magkikita at magkikita lang kami at kpag nangyari yun, uulit na naman ako s simula. Babalik na naman yung love, sakit and worst magmumukmok na naman ako. As in reset, back to 0 na naman at mahihirapan na naman ako. Lalo na kapag nasa isang bahay, sasakyan at lugar lang kami. Tas magiging masakit sakin yun lalo na kapag di naman kami magpapansinan. O kaya mas masakit kapag dinala or sinama nya din yung girl don. Mas masakit.

Mamaya ang gagawin ko, susubukan ko na burahin mga pics or albums namin sa FB.

Konti na lang Anna, malapit ka na. Sa susunod, maalala mo na lang sya pero wala ka na mararamdaman. Almost there!

Ang sabi ng Bigo #7

Dear Love,

Namimiss na kita. Di ko magawang di ka isipin. Nakakainis. Pati sarili ko kinakalaban desisyon na ginawa ko. Gulo!

Anyway, ngayon gusto ko muna magpaka-bitter, gusto ko muna magalit, gusto ko muna kahit papaano ipakita sayo na wala na ako pake, na good ako kahit wala ka.

Pero masakit pa din isipin na araw araw, magkasama kayo sa office nyo, araw araw kayo nag hholding hands, kiss, and sweet. At araw araw, lumalalim yung love mo sa kanya. Masakit!

Pero walang araw na di ko pinagdadasal na sana bumalik yung dating ikaw. Na sana dumating yung araw na, ikaw naman lumapit, na ikaw naman gumawa ng paraan para makita ako, makausap at makasama ako. Sana dumating yung araw na narealize mo kung ano ang nawala sayo. Kasi sigurado ako na sa panahon na yun, lahat ng ginawa mo sakin babalik sayo. Yung mga masasakit na salita na natanggap ko sayo, sasabihin ko din sayo. Yung mga sampal na ginawa mo sakin lalo na yung pinili mo sya, matitikman mo din. Lahat ng sakit na binigay mo sakin lalo na sa durog na durog kong puso, mararamdaman mo din. Gusto ko ibalik sayo yun. Para alam mo yung feeling nang nagmamakaawa, nasaktan, rejection. Yung kahit durog na durog na yung pride mo ikaw pa din gumawa ng paraan para magkabalikan kayo tas marereject ka. At kagaya mo, itutulak din kita papalayo sakin.

Alam ko dapat hindi na ako nag-iisip ng ganitong bagay. Sorry pero sa ngayon, tinuturuan ko muna magalit sa inyo. Sa lahat ng ginawa nila sakin. Para di na ako maapektuhan sa lahat ng mga nakikita ko. At habang hinihintay ko ang pagkakataon na to, mag momove on na din ako. Sasanayan ko na sarili ko.

Ang sabi ng Bigo #6

Dear Love,

I just wanna say goodbye to you, to our "dreams" & "future". And yes, Gusto ko isa-isahin yun.

• Paalam sa pangarap natin maging Mr. and Mrs.. Masarap sana sa pakiramdam na magamit ang apelyido mo.
• Paalam sa name ng magiging baby natin na si Mary Cloud at sa mga pangalan na gusto mo ipangalan sa magiging baby natin. 
• Paalam sa mga pangako na ibinigay mo sakin, lalo na yung sinabi mong ako ang gusto mo makasama sa buhay na gusto mo. Sa lahat yun ang pinanghawakan ko kaya siguro ilibing na din natin to sa limot.
• Ibaon na din natin sa limot yung mga mamatamis na salitang binitawan mo. Pati na din sa mga pagpapakilig mo. Yes, kinikilig ako lagi kapag sinasabi mo yung mga bagay na gusto ko marinig mula sayo.
• Paalam na din sa dream wedding na gusto ko at gusto mo "beach wedding" at "church wedding", buti na lang di nafinalize to kung saan ba talaga dapat gagawin.
• Isama mo na din yung kantang "A Thousand years" ni Christina Perri na gagamitin sana sa pina-planong kasal natin. Lalo na yung dream ko na habang hinihintay mo ako papalapit sayo, gusto ko nagpa-piano ka, kumakanta at nakatitig sakin.
• Paalam na din sa plano nating pagpapakasal, di ba promise natin nun by the age of 25, magssettle na tayo? 3 years na lang sana yun.
• Paalam sa mga plano natin. Lalo na sa plano kasi sa next anniv sana, I wanna surprise you. Gusto ko magbakasyon ng tayong dalawa lang. Gusto ko masolo natin ang isa't isa.
• Paalam sa mga pinaplano nating gawin kapag nakapagsettle na tayo.
• Sa mga pag kanta mo sakin kapag magkagalit tayo o pagkanta mo sakin bigla bigla, sa mga sweet words and messages mo. Paalam.
• At higit sa lahat. Paalam sa lalakeng sobrang minahal ko. Paalam sa lalakeng nagpasaya sakin sa 4 n taon. Salamat sa lalakeng nagbigay ng importansya sakin sa 4 na taon. Salamat sa lalakeng walang ibang ginawa kundi pagbigyan ako at respetuhin lahat ng desisyon ko. Salamat sa lalakeng nasa tabi ko nung mga panahon na kelangan ko ng masasandalan. Salamat kasi isa ka sa mga taong masasabi kong naasahan ko. Salamat sayo sa mga masasayang alaala na binigay mo sakin. Salamat kasi minahal mo ako. Thank you and Good bye, honey!

Sana kasabay ng pag momove on ko, sana lahat ng alaala mong ibinigay sakin, sana makalimutan ko na din. 

Good bye, Love.

PS,

"Some infinities are bigger than other infinities." - John Green: The fault in our stars

Ang sabi ng Bigo #5

Dear Love,

Kanina since medyo avail kami, andami ko naisip. Pero sa lahat ng naisip ko, ito na siguuro yung pinakatamang gagawin ko.

Siguro sobra na yung pahirap na ginagawa ko sa sarili ko, yung torture at pagiging martyr ko.

So kanina nagdecide na ako na tama na, ititigil ko na lahat. So huling ginawa ko, minessage ko sya sa twitter kasi dun na lang kami may komunikasyon. Alam mo, habang tinatype ko lahat ng yun, tuloy tuloy lang luha ko. Yung isip at puso ko nagtatalo. Yung puso ko, kahit nasasaktan na naman go lang. Ito yung mga kinyang sinabi ko.

Mahirap man pero kelangan ko gawin. Tulong ko na din din para sa sarili ko. Sa huli gusto ko pa din maging masaya sya. Gusto ko pa din maging masaya sya, hindi man sa ibang babae na pinangarap ko pra sa kana, di ko ma choice yun. Di ko na hawak desisyon mo, di ko hawak buhay mo. Sa huli, buhay mo yan ikaw naman ang makikinabang e.

Wish ko lang na sana, magtagal kayo. Na sana hindi nyo parehas maranasan ang sakit na binigay nyo sakin pareho. Sana maging masaya kayo.

Bye, Love.

Ang sabi ng Bigo #4

Dear Love,

So kahapon nga nag-istalk na naman ako. Di ko alam kung bat ko pa ginagawa yun pero di ko mapigilan sarili ko. Di ko alam kung bat paulit-ulit ko pa pinahihirapan sarili ko. Pero siguro way ko yun para mapagod yung puso ko, para matanim at maisip ko na kahit anong mangyari o gawin ko, wala na.

Oo kahapon, nakita ko mga pictures nyo nung nag Baguio kayo. Nakita ko stolen pictures nyo, ang sweet nyo. Nakita ko pa nga, kinikiss mo sya, masaya kang kasama sya. Yun yung pinakamasakit sa lahat. Iniisip ko, nung nag Baguio ka, kahit saglit man lang ba, naalala mo ako? Kahit saglit lang, naalala mo din ba yung nag Baguio tayo last January? Siguro hindi, sa mga ngiti mo, at dahil sa sobrang saya mo never mo ko naisip kasi sino nga ba naman makakaalala kapag masaya ka, kapag kasama mo bagong mahal mo. Kasi alam mo kasi nung nag Baguio tayo, feeling ko napilitan ka lang, ayaw mo lang ireject ako that time kasi alam mo masasaktan pa din ako. Masaya ako nung nag Baguio tayo, pero alam mo may konting sakit din yun. Kasi kung di ko sasabihin na magpicture tayo sa phone mo, never mo gagawin. Siguro iniisip mo nun, bat pa kelangan nang pagmumuka ko, di ko na gamit ang mga gamit mo, wala na ako karapatan saka baka makita nya. Di ko lang sinabi sayo yun pero sana alam mo na nasaktan din ako pero di ko din pinaalam sayo yun. Kahapon ko din nakita yung bagong account nyo. Initials nyo pa, iniisip ko. Ano kayang laman ng account nyo? Madami na siguro kayong sweet pictures dun, madami na siguro kayong pictures na sobrang saya nyong dalawa.

Tas kahapon, minessage ko yung bago mong girlfriend, sorry pero kelangan ko din sabihin sa kanya yun kasi yun ang totoo. Alam nyo parehas yung mali at kung anong totoo. Pero di ba a huli ako pa din gumawa ng paraan. Gusto ko lang naman malaman kung anong totoo, kasi di ko matatanggap ng buong buo hanhgat di nyo sinasabi sakin ang totoo. Oo alam ko walang magbabago, pero sakin magiging malaking bagay yun. Kasi favor nyo na din sakin yun. Kahit yun man lang sana masabi nyo.

Tas kaninang madaling araw nagmessage ka. sabi mo di ako makakamove on kung di ko tutulungan sarili ko. Oo tama yun pero gusto ko malaman mo na, di madali sakin to. Gusto ko malaman mo na pati sarili ko, kelangan ko pang lokohin, na pati sa sarili kk kelangan ko pa magpanggap. Di mo alam kung anong mga ginagawa ko para lang makalimot. Kelangan ko pagurin sarili ko, kelangan ko ipaintindi sa sarili ko na masamang tao ka, na manloloko ka. Kaya wag mo sasabihin sakin yan kasi hindi mo alam yung sakit, kasi hindi ikaw ang nasa kalagayan ko, kasi hindi ikaw ang iniwan, kasi hindi mo alam yung feeling lalo na yung hindi maging sapat. Tas sasabihin mo na nahihirapan ka kasi nagkakaganito ako? Saan banda? Di halata. Muka nga nag-eenjoy ka pa e.

Ang sabi ng Bigo #3

Dear Love,

Sabi nila kapag nalulungkot ako, ito daw gawin ko para mabawasan yung sama ng loob ko, lungkot ko.

Off ko ngayon, so madaming oras at pagkakataon na naiisip kita.

Miss na miss na miss na kita, sobra. Walang oras na hindi kita naiisip. Lahat ng bagay nagpapaalala sayo sakin. Sa lahat ng lugar at pagkakataon ikaw naiisip ko.

Di pa din ako nakakamove on. Andami ng beses ko sinubukan pero wala pa din. Siguro tama sila, hanggat di ko natanggap ng 100% yung nangyari, di ako makakausad. Pero gusto ko malaman mo na, sinusubukan ko.

Ang sabi ng Bigo #2

Dear Love,

2 months and 9 days. Tangena, kung iisipin mo antagal na. Pero alam mo yung sakit, parang kahapon lang. Ang hirap, sobra!

Sobrang sakit nya pa din. Alam mo yung feeling na, gusto ko umiyak pero di ko magawa kasi sobrang maddisappoint mga tao sa paligid ko kasi ikaw pa din naiisip ko. Sobrang maiinis sila kapag nalaman nila na iniiyakan pa din kita. Kasi sila alam ko hirap din sila na pasiyahin ako na alam ko ginagawa din nila lahat para malibang ako.

Miss ka kita, big time! Minsan alam mo, nag-eexpect pa din ako na ittext mo ako kahit sobrang malabong mangyari. Kahit alam ko na iba na yung tintext mo. Yung minsan masasabi ko sa sarili ko na, ay oo nga pala wala ng ibang magttext sakin.

Miss na kita oi. Balik ka na, please.

Lagi ko pa din pinagdadasal na sana bumalik yung dating ikaw. Yung guy na kontento sakin, yung guy na lagi nya sasabihin na "Ickaw lharn sapat nha". yung guy na sobrang mahal na mahal ako. Na sana, bumalik yung guy na nakilala ko.

Ang sabi ng Bigo #1

Dear Love,

Ngayon ko lang naisipan ulit magblog. Wala naman masyado kwenta to. Kelangan ko lang to para maglabas ng sama ng loob, gusto ko lang ilagay dito yung nararamdaman ko. Wag nyo na pag aksayahan ng panahon.

Naranasan nyo na ba yung nagising kayo tas naalala mo yung taong mahal na mahal mo na hindi mo na pag-aari? Yung tipong pag gising mo, bumangon ka sinusuntok mo yung wall para mabaling atensyon mo pero wala epek tas maya maya, umiiyak ka na lang? Yung wala kang magawa kundi saktan lalo sarili mo sa mga naiisip mo kasi kahit anong gawin mo, di na magiging kayo? Tas kahit anong gawin mo, silang dalawa naiisip mo? Kaya iniyak mo na lang ulit.

Ang hirap pa din.

Kamusta ka na?

Dear Love,

Hello. Kamusta ka na ba? Ako, sakto lang. Paminsan-minsan naiisip ka. Minsan, umiiyak pa din. Pero okay lang.

Pero alam mo nasasaktan pa din ako. Lalo na ngayon, nasa Baguio ka ngayon diba? Sigurado ako nag-eenjoy ka lalo na at kasama mo sya. Sana kahit papaano, maalala mo ako. Kahit paminsan-minsan.

Nung isang araw, balita ko sobrang saya nyo daw. Sabi sakin naka holding hands pa daw kayo. Tas antawagan nyo daw "dad" at "ma". Ansakit. Alam ko ayaw mo sabihin sakin pero siguro kayo na nga. Buti ka pa masaya. Ako kahit anong pagpanggap gawin ko, nalulungkot pa din ako. Ikaw pa din.

Yours,

Anna

Goodbye, Love.

Dear Love,

Di ko alam kun paano sisimulan yung blog na to. Seryoso. Pero gusto ko lang malaman nyo na tulad nyo may dinadamdam din ako.

Yes, It's been 2 months since the "guy of my dream" told me "It's over for us, I was cheating on you".

At first nung unang closure namin, I cried, As in umiyak lang ako dahil siguro sobrang nasurpised/shocked ako sa mga nasabi nya. Pero di pa din nagssync in sakin kung ano ang pinaka reason. That time umaasa pa din ako na maayos namin, na kaya pa isalba.

2nd closure was the hardest. After my shift, I decided to vist his place. That time, kakauwi nya palang galing Batanggas. I had that feeling na he was with his new girl. And I was right! Sobrang nakakapanlumo at nakakagalit na yung guy na sobrang minahal mo ng higit pa sa sarili mo nakikipaglandian. Sobrang nakakadisappoint kasi hindi ganon yung guy na minahal ko. Di nya ugali yun tas ansakit kasi pinatulan nya yung malanding text ng girl. Nag-usap kami, madaming tanong na kahit papaano nasagot nya. Pero hindi ako kontento. That time, dahil sobrang galit ko tinawagan ko yung girl, minessage ko yung girl sa fb, pinahiya ko sya sa groups nila. Sinong matinong babae na magsasabi na "Haha, bat nyo binura sex video namin?". Tangina diba??? Ikinatino mo ba yan? Kapag tinatanong ko yung ex ko, "Bakit sya ganyan? sasabihin nya "Liberated kasi yan" Tas kapag tinanong ko ex ko kung anong nagustuhan nya sa kanya sasabihin nya kasi sya lang nagbigay respeto sa kanya. Tangina! Sinong rerespeto sayo kung ikaw mismo, kung sa sarili mo hindi mo maibigay yun???  WTH!

I gave him time, para mapag-isipan nya lahat, matimbang nya kung sino mas mahalaga, kung anong tamang gawin. Pero yung time na yun, hindi ko alam kung nag-isip ba talaga sya o sadyang pina-asa nya lang ako.

3rd Closure. Nagpunta sya dito sa bahay. Kasi sabi nya after ng 1st closure namin nangako sya na ibibigay nya sakin yun sagot. Na ang sabi nya pag-iisipan nya. That time tinanong ko kung ano na balita Sabi nya nakausap nya na yung girl. So that time, I was hoping na may chance. I asked him again kung mahal nya pa ako ang he told me "oo mahal kita kaso yung love ko na yun hindi na naggrow". 

Madaming araw ang lumipas. Nagbibilang ako ng mga araw na di ko sya nakikita. Nung mga panahon na yun, habang sya walang paramdam, andami ko ginagawa. Nangsstalk ako, seryoso. Nung araw na yun don ko nakita ibang pics nila nung nagpunta sila sa Batanggas. Sobrang sinasaksak yung puso ko na magkahawak kamay sila. Yung pinakamasakit e yung binigyan mo sya ng time para "makapag-isip" pero yung oras na binigay mo para sa kanya, sa iba nya nilaan. Binigay nya yung time na yun para sa iba. Minessage ko sya sa fb, pinakitako yung picture na sweet sila. Nung araw din na yun nag-message sya sakin. "Wala nang tayo Anna. Sige mamimili ako, pero hindi ikaw ang pipiliin ko". Don ko naramdaman yung pagguho ng mundo ko, don ko naramdaman yung sakit. Mas doble!

Bumalik sakin lahat. Yung sakit. Pinaglaban kita sa babae mo, kung anu-ano na sinabi ko sa kanya. Tas sa huli sya pinili mo. Sa kanya ka nag-risk. Sobrang sampal sakin ng mga naging desisyon ng taong minahal ko ng sobra. Binigay ko lahat ng pag-iintindi. Nagpakatanga ako nung sinabi ko na "willing ako magpatawad", "subukan natin ulit", "bumalik ka na sakin please", "please, please". Kahit sobrang durog na durog na yung pride ko at alam ko na irereject mo ako, ginawa ko pa din kasi kahit papaano umaasa pa din ako na magbabago sagot mo.

4th. Nagpunta ako sa kanila. Binawi ko yung gift ko na binigay ko sa kanya nung graduation nya. Dumating sya, wala man lang "kamusta ka na?". As in wala. So ako na naman gumawa ng first move. "Kukunin ko na yung album saka yung picture natin, okay lang ba?, I heard him speak again "Akin yun e, bigay mo sakin yun". "Di mo na kelangan yun, ayaw ko dumating yung time na pag dinala mo dito yung babae mo, sya pa magpatapon". And we talked till dawn. Sinaktan ko na naman sarili ko by asking him questions na alam kong hindi magbabagk sagot nya. Pero isa lang tumatak sakin sa conversations namin na yun. "Sobrang mahal mo ba sya? - tumango sya. E ako? - umiling sya. Naalala mo pa ba ako? - Minsan, di naman mawawala agad yun." Nung madaling araw na yun gusto ko na umuwi kasi hindi ko na kaya. Kaso hindi nya din ako pinayagan kasi delikado na. And nung nakahiga kami, gusto ko na i-hug ako ng taong to. Isa pa to tumataksa isip ko " Ayan na yung chance o, binibigyan na kita bat ayaw mo. Sabi nya "ayaw ko nga ng chance mo. Tinutulak na nga kita papalayo e. Ano pa bang pinanghahawakan mo sakin?" Sabi ko sa kanya "Lahat ng sinabi mo sakin noon. Na ako ang taong gusto mo makasama sa buhay na gusto mo. Na magbabago ka pa." Gusto ko i-comfort ako ng tao na to. Gusto ko i-hug nya ako. Kaso hindi nangyari yun, so I cried A LOT! 

Di ko matanggap yung sinasabi mong "wala kang pagkukulang, walang mali sayo, wag mo icompare sarili mo, wag ka mainsecure". Kasi simula nung ipagpalit mo ako, don bumaba lalo yung self confidence ko. Kasi kung walang mali sakin, di mo ko ipagpapalit. Kung walang kulang sakin, di mo ko ipagpapalit. 

That time, I was so depressed actually kahit hanggang ngayon. Honestly speaking, naisip ko magpakamatay na lang kasi di ko na kaya yung sakit. Yung work ko habang nagccalls ako, umiiyak ako. Andami ko naiisip. Kasi ayaw ko na mamiss sya, ayaw ko na maalala sya, ayaw ko na umiyak at maramdaman yung sakit. Dunating sa point na, lagi ako umiiyak. Gabi gabi umiiyak ako, wala akong gana kumain, nagmunukmok lang ako sa kwarto. Hinihintay text nya kahit alam ko wala na ako matatanggap na text. Tumitingin ng pictures. Lagi ko lang sinasaktan sarili ko kapg tinitingnan ko pictures namin, di ako nagpapasok sa work ko. Minsan naglalakad lang ako direcho di tumitingin kung may sasakyan. Sobrang lutang ako. As in ayaw ko na mabuhay. Ayaw ko na. 

Di ko matanggap na yung 4 na taon na yun ganon nya lang bitawan. Na ganon nya lang bitawan yung memories, samahan, at yung pagmamahal nya sakin. Na ganon nya lang ako pinagpalit sa isa. Na sya ngayon masaya tas ako di pa din makabangon sa mga nangyari. Na ngayon parang loud and proud na sila.

Sobrang sayang tayo. Sayang. Nagbago ka na, hindi na ikaw yung guy na minahal ko ng sobra, di na ikaw na nakilala ko 4 years ago. 

Di ko alam kung pano ako magsisimula ulit kasi masyado ko sinanay sarili ko na kasama ka, Masyado akong naging kampante na di mo ko iiwan. Di ko alam kasi sayo umikot mundo ko, na sure akong ikaw na ang makakasama ko sa buhay ko. Kaya ngayon, back to zero.

Thank you na lang din sa memories, salamat kasi sinabi mo sakin na totoong minahal mo ako nung mga panahon na tayo. Thank you sa lahat lahat. Thank you!

Your last words that I chose to ignore but I will always remember "Ingat ka". And in my head I answered "Thanks, Ikaw din. Goodbye to the old us. Paalam sa nasayang na tayo." And just like that we're strangers againnnn.

Goodbye, Love.

Yours,

Anna

Puerto Galera

Second place I have traveled this year was Puerto Galera. Of course for the second time, I'm not alone. Traveling is much happy if you have someone to share it with, on my case I have my friends.

Since ako lagi ang punong abala, I have to make sure na lahat ay available at magtutugma ang schedules namin and natuloy naman, after months of planning, sa wakas.

Nung napunta kami don nakakatuwa kasi even the weather cooperate. Ganda ng araw, linaw ng tubig and it's calm. 

Snorkeling, island hopping, bought pasalubong, swimming sa hapon since nobody doesn't wanna swim during day time. It was fun and awesome experience with these crazy people.

So I guess, enjoy the photos.

Baguio Experience.

So we went to the Summer Capital of the Philippines which we all know is Baguio City. We stayed there for 3 days. I went there with the L's Family, the family which I adore so much and who means so much to me.

For almost 6 years of staying here in Manila, I just got the chance to visit this place. I was looking forward since my sisters been there for so many times. and they've been bragging it to me all the time. Lol.

FIRST DAY.

First Stop, Picture taking on Lion's head. Finally, we reached Baguio City. And since we were all hungry we stopped at Burnham Park and look for a place to eat and lucky enough we found one. After eating, we went to White Mansion. Didn't stay there for long. We also visited the famous La Presa since tito and tita got addicted to Forevermore. Going there was not a joke at all, road was the biggest challenge. Haha, but the view was totally worth it. (Sorry if I don't have a picture of it for personal reasons).

SECOND DAY.

It's the first Sunday of January. Meaning, first stop of our second day adventure we went to Our Lady of Atonement Cathedral. This was also the day I've forgiven myself and him for hurting me emotionally. And this was the day I thanked God for introducing me to this lovely family. We also watched the Panagbenga Festival.Second stop was Strawberry Farm. We also bought some jackets, pasalubong and etc. I also tried their Strawberry flavored Ice cream and Yay, it didn't disappoint me. 

THIRD DAY.

We went to Philippine Military Academy and due to security reasons we weren't able to go inside. I stayed inside the van, actually. We also visited their relatives in there.Later that afternoon, we have to prepare since we are going home. We bought pasalubong and it ends. We also stopped in Tarlac that day and we were about to it at Isdaan Floating Restaurant and then they changed their mind since no one is available and no one will be assisting us.

I wanna go back here. And hopefully, someday I'll enjoy it and will be able to see everything this place can offer.

The famous Lion's head.

Lining Family

Pasalubong! 

Strawberry flavored Ice Cream

Strawberry Farm

Standing in front of Our lady of the Atonement Cathedral 

Thailand inspired place. Isdaan floating restaurant in Tarlac.